7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1456
Okunma
Dolu dizgin yağız at koşuyor
Yeni harman olmuş tarlalarda
Ellerin küçük karınca inceliğinde
Dolanıp duruyor hafızamda
Gün gelir anarmış insan, unuttuğu ne varsa
Kaybedince anlarmış kıymetin, ah yâr olsa
Kalkıp giden gemilerin ardından bakar
Heybetli dağlar gibi içinden ağlar.
Ilık rüzgâr esintisi dolaşır izbe köşeleri
Hangi ayrılık aramaz neşeyle sevişen sevgilileri
Gün soldu, gül soldu, bahçe soldu; tablolarda
Zaman durmuyor bak, akreple yelkovan arasında
Sancılı yarınlar var, bulut nemden yoksun
Kalabalık içinde tek; tek de bilsen çoksun.
Anlama bu gece, hiç bir şeyin farkında olma.
Sen uzaklarda yorgun argın; yanımda yoksun.
M.S./2009
Kahramanmaraş
Cevap Yaz