turuncu adımlarını sardın peşime Behire
ıslak dokunuşlu çocuklar bıraktın geçmişimde
üryanlığımdan şimdi utanıyorum Behire
Ki sen onbeşindeyken çok geçti ölmek için
çıplak ağlamaları doğmamış ceninlerin,hâlâ gözlerimde
ve nû kalmış sokakları seriyorum üzerime
ab-ı hayat serinliğinde,kan çekiliyor hücrelerime
hazin fonlu akşamlardaki gibi sendeliyorum ismini
aşkın tutkusu kalmış ceplerimde,kütüğüme düştü gülüşün
kirpiklerini öne alıp,sarhoş olmayı özledim Behire..


ucu kırık saçların gibi gerçektin sende Behire
biraz donuk,biraz hüzün kokardı bakışların
geceleri devirirdin kahverengi okunmuş meylerin tadı değince dudaklarına
zaten leylak kokusunu sarmıştın o rengin açık sarıya kaçan saçlarına
başını yastığının altına çekmenden anlıyordum ürkekliğini,
uğraşım olmuştu bir al elyaftan yapılmış kan kırmızı nevresim
kim demiş ki kolaydır seni sevmek,
öyle zor,öyle zor ki Behire
hangi parmağımla dokunayım tenine,hiç bilemedim Behire..


ebruli günahlarım var benim,senin ise şeffaf sevapların
ayak diplerimden başlıyor Rabbim’e el açmalarım
nihavent çıkıyor konuştuğum dil,Behire sevince Rumeli’yi görür gibi
bir nilüfer perdesi saklımda,avaz avaz bağırır gibi
ilan-ı senden Behire,üşüşmeyecekler artık peşine
nakışlı gözlerinle duracak bir dakikalığına hayat
şiirler dize gelecek güzelliğinden,
şairler uykuya dalacak
bir benim gözlerim okuyacak seni Behire
düşlerin yarış edecek,dilemek için bizi..



bir tek kurşuni geceleri sakladım gözlerimde,
gözlerim lâl oluncaya kadar konuşmayacağım
öldükten sonra bırakmıyorlar beni peşine
secdesine kapanacağım sessizliğinin,dudak büzüşünü besteleyeceğim
rotamı eflatun yanaklarına çevirip,sus,pus eyleyeceğim geceleri
bir ay tutulması sabahında,aşk ney üflüyor ikimizin duasına
bir mora çalan gözlerini aç Behire,
evler kuralım karanfili senin kokundan
incecik tenine bir gelin süsü,bir al duvak olsun açık sarı saçlarına
yastayım Behire,bir dünya gözlerimde
o da seninle..





akasyadan tutuşturur ellerime saç telini, derin bakan gözlerin
sokamam ellerimi ceplerime,
ölürüm!

Bekil’den düşen bir güz,
düşer gidersin ardından
soyununca yalnızlığından

bir Behire aşkına ,
milyonlarca Bekil ah u zâr
sen bilemezsin