Her insan
Birazcık öğretmendir
Ve hep öğrencidir…
Sen, çok başarılı oldun
Öğreten olmakta.
Aklımın kıyısından geçmezdi,
Bir çocuğun
Çok sevdiği bebeğini
Bıçak darbeleri ile
Öldürmesi ağlamadan.
Şimdi sen
Söyle bana
Sevdin mi sandın?
Aldattı mı seni yüreğin?
Bu kadar kolay mıydı,
Evire çevire döndürüp de
Nereden hava kaçırıyor bu balon, demeden
Bırakıvermek onu sonsuz boşluğa?
Söyle!
Huzurlu mu şimdi uykuların,
Nasıl başardın adımı unutmayı?
O bitmez geceler sildi
Yürek yaşlarımı…
Sense
Öteledin hep,
Benimle birlikte
Kendi yüreğini de
Unutkanlık limanına.
Şimdi
Biri bir şiir okuyor,
Yüreğim yanıyor…
Ne güzel bir sevda, diyorum.
Sevmek ne güzel, diyorum.
Bitmez bu sevda, diyorum.
Sonra
Adım okunuyor şiir bitince!
Neden bu kadar yalancı ki insanlar,
Ben öyle bir şiir yazmadım ki,
Ben hiç öyle katıksız,
Öyle duru,
Öyle masum
Ve öyle teslimiyetçi sevmedim ki.
Pardon…
Anlayamadım
Ya da duymadım adınızı.
…
Hayır,
Tanımıyorum sizi.
Anlamı yok gözlerinizin bende.
Ben hiç şiir yazmayı bilmem ki,
Şiir yürek işidir.
Ben hiç şiir limanında gezmedim ki,
Yüreğin kanına batırır şair kalemini,
Benim yüreğimde kan kalmadı ki.
Ben unutmanın güzelliğini yaşıyorum.
Ben boşlukta öylece bakıyorum mısralarınıza
Ve gülüyorum…
Çünkü mısralarınızın arasından
Bir başka sima gülümsüyor size
Ve unutmayı öğreten öğretmenime
Sevgisini sunuyor her daim.
Şimdi ben
Eğer bir gün
Çekmecemdeki notları kime yazdığımı
Ya da o çerçevenin, inci kolyenin,
Anahtarlıkların, tahta kaşıkların,
O namaz örtüsünün falan filan
Ne bileyim o bir sürü mücevherin
Ne şekilde bana geldiğini hatırlarsam
Belki o zaman
İşte o zaman ağlar
Yüreğimin bir yeri ya da
Bir İstanbul dönüşü
Benimle ağlayan gözlerin.
Ama sanmam,
Doktorum
Geçmişi gömmezsen
Bugünü yaşayamazsın, dedi.
Ben iyi bir öğrenciyim,
Öğretmenim "beni unut" dedi unuttum.
Ben iyi bir hastayım,
Doktorum "acını unut" dedi unuttum.
Şimdi bir elimde yüreğin,
Öbür elimde ilacım var
Ve sadece birini almaya hakkım var.
Doktorum,
Nerdesin;
Bir bardak su verir misin?



14 Aralık 2009
SERAP HOCA