Yirminci asırdı, hey gidi günler
O vakitler şair pır pır ustası
Bir kedi tanıdım, hep beni dinler
Ağzı var dili yok, mırmır ustası

Namı mahallede çıktı geline
Cümle demirbaşı verdik eline
“Erken kalkmam” dedi, “böyle biline”
“Kahvaltı yok” dedi hor hor ustası

Kedi kaplan oldu bakışlar çelik
Sanırsın doğuştan yüreğim delik
Bir keyfimiz vardı iki gülmelik
Şempanzeye döndü gırgır ustası

Pilav bir gün lapa ertesi gün taş
Kuru bazen kuru bazen fazla yaş
Az iştahsız yesem düşüverir kaş
Başlar mesaiye dır dır ustası

İki laf edersin surat bir karış
Sevr’in iki katı pahalı barış
Hele bir başlasın Fırat’la yarış
Dicle’yi de geçer zır zır ustası

Bir gün şoför mahalline oturdu
Sokağın ucuna sağlam götürdü
Haftaya kalmadan beni bitirdi
Fırça atar oldu tırtır ustası

Şimdi memur oldu, yasaları var
Geleceğe dair tasaları var
Karıncaya göre kasaları var
Süsüne gelince cırcır ustası

Abilere sordum “normal” dediler
Her evde mevcutmuş kaplan kediler
Ortama uymayı salık verdiler
Ben de oluverdim hır gür ustası


Kenan Yavuzarslan