gitme;
hazan yaprağı düşmeden yürek bakışlım,
salma kendini avare akşamlara,
gecenin çemresi düşmeden ayaza ,
sen denizleri sırtlayıp gitme uzaklara...

hep gözlerimin menzilinde olasın yarim gitme.
başaklar boyunlarını bükmesin,
elma şekeri yiyen çocuklar üzülmesin,
ve laleler renklerini vermesin hüzüne gitme...

ağaçlar yapraklarını vermesin rüzgara,
dağ başındaki gözleri kehribar sarısı kurt, dökmesin gözlerinden gözyaşlarını,
eline kınası yakılmış gelin yasını tutmasın arkandan,
ve okul zilleri susmasın ardından gitme...

nergisler kokularını gömmesin derine,
istanbul düşmesin matemin karanlığına,
son vapur sirenini çalmasın uzun uzun,
ve martılar dökmesin beyazlarını boğaza gitme...

ruhunar olası gönlüm servermeden sırrını sevda yangını gözlerine,
ılgıt ılgıt bakan gözlerini,çigerime dağlayıp gitme,
gitme sevdalı yasım ,
gidersen el olurum,
el dilinde söz olurum, zamana vurur gönlümü yaban olurum...

selçuk bozdağ/2009 (izbe zamanlı, şiir demeti sevdalar çekmecesinden) gaziantep