Haybeden yaşayan bölücü başı
Yerinden muzdarip olmuş da güya…
Masum analara ayrılık yaşı
Döktürdü yine o kanlı eşkıya…

Bunlardan nedamet ummak nafile
Açılım maçılım sunmak nafile
Gözleri gerçeğe yummak nafile
Canilerle barış yalnız bir rüya…

Fesat cephesinde olmuşlar saf saf
Görevleri sulhu huzuru itlaf
Dinlemez elbette kuduz bir it laf
Vicdanları yok ki feryadı duya…

Kapılıp gitmişler boş bir hayale
Gelmişler sonunda kan içer hale
Bilmezler kimdendir bu şer ihale
Yakmak yıkmak hissi dönüşmüş huya…

Yarın bu çıbanı aksın cerahat
Başka yok bizlere zerrece rahat
Ödenmez cezayla bunca kabahat
Bu kadar pisliği hangi su yuya…

Ümidi tükendi artık herkesin
Bu gidişle heyhat vahamet kesin
Cana kıyan hain elleri kesin
Doldurun hepsini kör bir kuyuya…

Yetsin çektiğimiz yıllardan beri
Gelmesin bir daha şehit haberi
Edin ki yerle bir Kandil Gabar’ı
Şehitler kabrinde rahat uyuya

Veli BOSTANCI