Oğulcan, canoğul, sözüm sanadır,
Konuşursan sözün, söze benzesin.
Mecliste bağlaman elinde ise,
Teller nağmelensin, saza benzesin.

Altın isteyene, kalp para satma,
Çağrılmadın ise, oraya gitme,
Boş gözle bakarak rahatsız etme,
Gözler hâl okuyan göze benzesin.

İyilik et, bir gün gören bulunur,
Sevgine karşılık veren bulunur,
Gönlünün sırrına eren bulunur,
Sen ver de yeter ki, aza benzesin.

Kaşını çatanı kimse sevmez bil,
Hakkı tanımazı kimse övmez bil,
Alçak gönüllüyü kimse dövmez bil,
Gül, nurlansın yüzün, yüze benzesin.

Arının dilinde çiçek bal olur,
Güneşin koynunda meyve al olur,
Bilirsin temmuzda her şey bol olur,
Senin her mevsimin yaza benzesin.

Dileğim, hep gül, hiç akmasın yaşın,
Dürüs ol bir ömür, ağrımaz başın,
Kendin kazanırsan helâldir aşın,
Sen çorba ol eşin tuza benzesin.

Eğer sen kralsan, eşin de ece,
Kötü söz söyleme ona tek hece,
Gündüz güneşindir, ayındır gece,
Sev onu mutlu bir ize benzesin.

Hayatta aşk, sevgi baş tâcın olsun,
Yürü, sevenlerin duacın olsun,
Dünyada dikili ağacın olsun,
Bütün yavruların size benzesin.

Çok oku, çok çalış, aziz yurduna,
Şahsî menfaatin düşme derdine,
Keşke’den hayır yok, bakma ardına,
Bütün yokuşların düze benzesin.


İsa Kahraman