Bilen bilir, dostluk ateşten gömlek
Ateşten gömleği giy de görelim…
Kolay mı ateşten gömleği giymek
Ateşten gömleği giy de görelim…

Nefret eker, biçer hasat zamanı
Cephe açtım, çıkart kılıç-kamanı
Kaçmaz savaş vakti, dostun yamanı
Ateşten gömleği giy de görelim…

Hırka giyer, derviş sanıp kendini
Unuttun mu soy özürlü ceddini
Sen seni bil, aşma sakın haddini
Ateşten gömleği giy de görelim…

Kurtulmak çok zor, kanayan yaradan
Haydi, biraz harca haram paradan
Hele birkaç sene geçsin aradan
Ateşten gömleği giy de görelim…

Sende dostsuz kalıp boyun bükesin
Gönüllerden çıkmaz kara lekesin
Çokbilmiş görünür boş bir ekesin
Ateşten gömleği giy de görelim…

Sen yoksa kafayı bana mı taktın
Dost kalplerde fitne ateşi yaktın
Utanmadan birde gözüme baktın
Ateşten gömleği giy de görelim…

Dosta giden yolda yürürüm yaya
Canımı veririm kutlu davaya
Dost için giderim yıldıza-aya
Ateşten gömleği giy de görelim…

Dostluk gonca güldür, canda solmayan
Dostluk sevgisiyle taşıp dolmayan
Yorulmaz’ı anlamaz dost olmayan
Ateşten gömleği giy de görelim…