Ömrüme hicran kesiği yara bıraktın

Sulara verdim canımı
Islak ismini söyleyerek duama adını verdim
Aklımı aşkıma hibe ettim
Ömrüm sana rağmen yosun tuttu
Ve yüreğim cehenneme düşer
Her bir hücrem günah kokar

Ömrüme sensizliği işliyorum
Her şeyim sende kaldı
Sevinçlerim, hatıralarım,gençliğim…
Bırakıp gittiğin her şey bir gün yoluma çıkıyor.

Gelişin;
Işığım Güneş’i öldürdü
Ecel ile ömrümü ters düşürdü
Eylül güneşe küstü
Ömrüm katsayılara tutundu

Yüreğim;
Dağcılara direnen dağ zirvesidir
Buzulu eriten ateştir
Doldur ey meyhaneci
Kadehin dibine değil
İstanbul’un dibine vurayım

Sen ;
Geniş bir dünyamsın
Ekvator’u kutupları olmayan ,sınırsız
En uzun gecem,elli iki sensiz hafta
Tek mevsimim,en uzun vedası olan
Tek tanemsin

Hayat;
Üç yanlışıma bir doğru göstermedi

Sen;
Hangi kız kan verse kanım kirlenir
Senden başkası temizlemez beni
Tek damla gözyaşına ömrümü müebbet kılarım
Bilmediğim bir atlassın
Ülkem senden başkasını almaz
Sen olmazsan bu şehrim ismi değişmez
Sensiz attığım her adım önceki adıma nispet kanlı

Benim günahıma kaç zaman biçtin
Ömrüme kaç günah sığdırdın
İstikrarsız gündüzüme kaç gece sığdırdın
Söyle
Sen daha kaç aşk edeceksin!