yalnızlık / senden içerde / en yakın olan sana

anason kokulu kentin puslu bir akşamında
yağmur serseri damlalarını dökerken kaldırımlara
deniz sinmiş köşesine / gökyüzüne dargın
üzgünsün / bakışlarında mahzun bir bulut
dokunsalar dağılacaksın

oysa / tek sen değilsin ki
sevilmeyen
buz mavisi hançeri çek kalbinden
sar kendini / sıkı
sıcak tut yalnızlığını

bak / nasıl da zaman unutmuş şu balıkçı kayığını
kimsesiz / izbe sahilde kaderine ağlamaklı

bilim seninle ezdi seni ve geleceğini
güzelliklerimiz öyle çok doğal ve tarihi ki
ziftle tıkanmış insanlığın imbiği

arındırabilir mi siyahı / yağmurun masumiyeti

körkütük yaslamış birbirine yalıların cesetleri
tabutsuz mezarlarında huzursuz beklerken
içtiler siyanürlü son kadehlerini

tarih yalnızlıklarımızı taçlara sarıp sakladı sandıklarda
ıslak maddeleri ruha dönüştü / okundukça

Heredot dirildi / utandı bakıp torunlarına
Küf kokusu buharlaşıp karıştı / Akdeniz semalarına

Ölüm / merhaba dedi doğuma

Sen de / sil baştan merhaba de hayata
Her merhaba gebe / yeni bir yalnızlığa

yalnızlık / senden içerde / en yakın olan sana