1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
637
Okunma
Sen,yani içimdeki ben.
Ayrılmasaydı ruh bedenden,
Dimdik kalsaydı vücut.
Karanlığında ,
Yalnızlığında,
Ve kaybolduğunda benliği,
Yıkılmasaydı,bırakmasaydı arkasında bir toz bulutu.
Bir söz,
Ve arkasındaki düşünceler,
Bu kadar sert olmasaydı.
Ya döküntüler,
Ardında kalan kağıtlar
Bir kıvılcım gerek
Yakıp kurtulmak için hepsinden.
Bir köz,
Yaktı bizi de.
Döküldü sözcükler dilden.
Dil değil mi sözü köz eden.
O halde düşünceler dilsiz,
Döküntüler değersiz,
Ben sensiz,
Karanlık bizsiz,
Yalnızlık ise bensiz senin olsun.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz