Delicesine esen bu yalnızlık rüzgarı,
Penceremin panjurlarını kırarcasına çarptılar,
Çığlık çığlığa ötüşen alıcı kuşlar,
Ölmemi beklediler saatlerce,
Leşine sahip olabilmek için sevdamın.
Parçalayabilmek için içimdeki umudu,
Dönüp durdular tepemde,
Lapa lapa kar yağmaya başladı birden,
Dallara kondular uçuşan kar taneleri,
Odunla doldurdum sobamın içini,
Kıpkırmızı oldu duvarlar,
Yeni yıldan bir gün aldım,
Astım duvara,
Ve sıcaktan buharlaştı penceremin camı,
Kalp çizdim kocaman,
Ortasına bildiğim birkaç ismi yazdım,
Bilmediğim isimleri yazdım,
Sonra sildim buharlaşan camı,
Kayboldu bütün isimler,
Islak caddeye baktım,
Soğuk ve ürkütücüydü her şey,
Yalnızlığıma sarıldım,
Sımsıkı,
Yoldan geçen birkaç kişiye el salladım,
Birkaç kişiyi seyrettim gizlice,
Perdemin arkasından,
Uzaklardan bir trenin sesi duyuldu.
Bir çığlık koptu ıslak sokaktan,
Yalnızlık, haykırarak şarkılar söyledi.
Tüm gücümle tıkadım kulaklarımı,
Duymamak için ayrılığın çığlıklarını,
Yalnızlığın şarkılarını.
Ve sepetinde renk renk şekerlerle,
Şekerci geçti.
Birkaç çocuk gitti arkasından,
Birkaç çocuk hayranlıkla seyretti şekerleri,
Birkaç çocuk sümüğünü yaladı,
Birkaç çocuk ağladı şekerler için,
Saatlerce...
Soğuk bir günde düşüncelerimle bir başımaydım,
Odamda...