Acı kızdırılmış yağ gibi dağladıkça kanı
Sızı azdırılmış boğa gibi düşürse de canı
İsyan yerleşip tene kırmızıya boyasa da tanı
Bakışlarca kuyular serin önüme yine de korkusuzum

Dil güneş tutulmasına denk kırgın şafağa
Çark efsuna kapılıp hızla zamansızlaşır karlara
Sevda kapılarına kilitler vursa da çılgınca
Sabahlara serin sular serpin yine de susuzum

Çınlamalar sağır kulaklara gereksiz kalır
Sıradanlık iğnedanlıkla eş delik deşik yaralıdır
Kırılmalar fay hattında kalmış paramparçadır
İplere un serin hünerinizle yine de uykusuzum

Sahipsiz dünlerle baş belasıdır kaçışmalar
Geçişir kırpışmalarla bezeli kara kaplı vagonlar
Allı pullu hayatın ellbisesinde dolu kırklanmış yamalar
Gözlerime güller serin yedi vereninden yine de soluksuzum

Bulutları avuçlayıp maviler damlatmak istediler
Kısacık kaldırımlarda kelle koltukta geçiştiler
Su üstünde yüreksiz özgürce yürüdüler
Sihirbaz sözlerde serin kuşlar uçurun yine de umutsuzum...

ASLI DEMİREL...