Zamanı döndürmek
Gerisinden, başlayıp gelmek
Mümkün mü büyücü
Zamanın içinde, gülüp eğlenmek.

Çevir dünyayı dönsün geriye
On, onbeş değil yirmi geriye
Ay kıskansın, güneş yansın
Takılsın özgürlük gelsin beriye.

Nice günler geçti ben bilemedim
Yaşı onbeş ise gel hele dinle
Bu zamanda gençlik geçmez bir daha
Sözü anlayıp, yaz bir tarafa.

Sandım ki hep böyle kalacağım
Zamanın içinde, yol bu durağım
Güzel yüzüm, güzel gözlerimle
Aynanın karşına vursun
Tüm canlar beğensin yansın yakılsın

Doğrudur belki yakılan çoktu
Nice zaman oldu ben bilmeden
Yanan ateşiyle, yandı kavruldu
Kimsenin içinde kalmadı közden

Yılların vicdanı olmaz yeniden
Bilmeden ahi zarda kalanda
Bütün işlerini yarına koyan
Gün gelir yarınlar gider elinden
O zaman bak gör halimi
Otur ve düşün hayatını yeniden

A dostlarım nedir kıymetim benim
Canımın canı gittikten sonra
Alıp kendini yeniden başla
Lakin kel başım, ağrıyan dişimle
Ne ola işim.
Sen otur bekle hey gidi derviş
Bu zamanın derdi;
Bir güzeli, güzelce sevmekmiş.

Geçti morsümbüllü bağın zamanı,
Dermeden soldu güller hazanda,
Neden gelmedi ötmedi bülbül,
Kurumuş yanmış güller dalında.

Kendi, devrini bilmedin artık
Koskaca ağaçlar yürür mü yerde
Söksen köklerini beğenmez yerde
Fidan gibi gençken beğenseydin sen
Olmazdı dalların bugün yerlerde.

Anladım vezirim sözlerin zehir,
Kalan bir kaç on yılı,
Harcama böyle,
Vurduğun yerlerim en derin yaram,
Bari geçmişi söyleyip, dağlama sende.

Var gidip yurdu eyle söz ile
Nice güzellerin, var bu devirde,
Sen böyle söylerken gider biride
Haydi yorgun çınar sök köklerini
Sen bakma benim böyle dememe.

Senin için genç, yüreğin temiz
Nasıl sevmez bir insan böyle birini
Bak parlıyor ağlayan göz pınarların,
Bekletme, yürü ne güller var dalında durur
Bülbül figan eder gayrı yorulur
Gidipte gülüne hatrını alsa
Solmadan devrini bilsin sevgiyi
Güllü çok bülbülü çok
Dünya döner durur, durmaz devranı
Arayan bulur, canı cananı

(Kasım 2009)