Ne öcü, ne böcü bunlar
Bilgisizlikten kork.
Bilmediğindir senin.
Etrafında dolanır siyah bir bulut,
Yağar üstüne.
Bil ve dağılsın bu karanlık
Boz ezberini,
Hey fani insanlık.

Neden?
Kendiden bu kaçma.
Yaratan sen misin evreni,
Büyüten kendini,
Nasıl açıklarsın;
Evrim mi?
Yok yok bu kadar mı?
Tesadüf,
Olmaz ki;
Bu büyüklük sığmaz bir kelimeye.

İşte bak inandım,
Sende kardeşimsin
İnanmışsın
En çok inadına.
Bırak korkma,
Kır putunu,
Her zaman doğru söylemez,
İnat putu.

Etrafında
Kaç saniyede,
Salisede
Biter bir hayat
Kaç alem
kaç aleme gebe.
Her an ölüm,
Her an doğum
Bu devri alemde
insan ne ki?
Neci? Sence.

Düşünmekten
Bu kadar mı korkar,
Ezberine bu kadar mı
Sadık,
Ne kadar inançlı.
Be kardeşim bu saplandığın
Gerçekse,
Sınanmaktan korkmak niye.

Olsun varsın dünya bu
Büyük mavi boncuğum
Dolandır, hal içinde hal
Ne sen kaybolursun,
ne ben bulunurum.
Atılmışım en içerisinden bir yola
İnan bak, değ içime
İnanmaksa;
Ne senden çok,
Ne senden az
Ne olur, ne olmaz
Anla biraz...

(Kasım 2009)