Demir alsın gemimiz, bugün denizlerinden,
Sipersiz geçiyorum, masmavi gözlerinden...

Zamansız tayfunlara, kaç kez tutuldu gemim,
Biraz su, birazda tuz, denizcedir elemim.

Denizi kıskandırır, içimin dalgaları,
Çok oldu ayağımdan, kırdım prangaları.

Dalgalarla boğuşup, geçirdim bu yılları,
Çarpar kıyılarına, içimin kıyıları...

İki deniz birleşir, kim bilir, kaç batında,
Yüzeriz sandallarla gönül saltanatında.

Vursun ister dört yandan, aldırma keskin ayaz!
Açarız bayrakları, martıdan daha beyaz.

Kanatlanırız biz de, kanatlanınca deniz,
Boşalan yükümüzle, tüyden hafif yüzeriz.

Söyle, ne yapar bize, deniz kudurmasıyla?
Bundan böyle gezeriz, hep deniz armasıyla.

Kıpır kıpır bir sesle, vurur ince bir gayda,
Açarız bohçamızı, sakin, sessiz bir koyda.

Çekilir ufkumuzdan, zifiri karanlıklar,
Biter bütün dünyada belki de tiranlıklar.

Konar yeşil dallara, narin, küçük serçeler,
Gelip avucumuzdan, belki de su içerler.

İster çöksün vadiye, uğultusu ormanın,
Bize ne! Yüreklerde sevda öterken çın çın...

Derelerden salınıp gelirken ince bir su,
Kaç yorgana sarılır, uyuruz gül uykusu.

Denizler ırgalanır, sabah ışıklarıyla,
Koylar bayram ederler, bu son aşıklarıyla...

Güneşin saçlarından, uzanıp tutarken sen,
Kimler el sallamaz ki, gelip geçen gemiden.

Alnından güneşleri, nasıl öperse deniz,
Biz de hayatı böyle, gözlerinden öperiz...



Hayrettin YAZICI