7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1083
Okunma
Doğru söylenir, bu on beşinci köy
Dokuzu geçeli çok oldu, ve kovulan şimdi muhtar
Kambersiz bu ilk düğün, silahlar patlar birazdan
Onlar çıkar duvarın üstüne, darısı ağacın üstündekilere
Sırçadan saray makamıdır çalınan
Hicazkâr rüzgâr esintilerinden arta kalan
Gam dediğin yenilmez, gargara yapılır
Gör işte o zaman yürek kırk bin kere sancır
Lâl feryatlar kuşanır şehir, kulaklar sağır
Gözlerin kilitlendiği noktanın içinde soru işareti gizlidir
Sahipsiz fırsatlar doğar gün gibi, sahipsiz kalır
Vuslata iner şamar,
Üç deyince ağlanır
Üç
...
Ses etme yalnızlık uyanmasın…
Osman Coşkun