HAKİKAT
Ben ben dedikleri iki anlık bir fasıl.
Daha dün geldik işte bu gün dönüş velhasıl.
Parmak uçlarım yerde,başım göğe değiyor.
Aklım güya başımı bir metelik sayıyor.
Hokkabaz ip ucunda mucizeler ararken.
İki taklayı acep hakikat mi sayıyor.
Ne hikmettir bilinmez kendimi arıyorum.
Çift aynada suretim habersiz mi yansıyor.
Ben kimim? nerden geldim?nereye gidiyorum?
Yıllardır bu soruyu kendime soruyorum.
Çıkılmaz yokuşlarda kendime çıkıyorum.
Hakikati kendimde ,kendimde buluyorum.
Baş aşağı sallanan benmiyim bilmiyorum.
Kendimi bir yokuşun içinde buluyorum.
Kah ileri kah geri adımlar atıyorum.
Bir mahzenin içinde ansız uyanıyorum.
Hakikat dedikleri bu olmalı belli ki,
Bak işte soruyorlar,Allah’la, peygamber’i.
Meğer kulaklarım hiç işitmemiş bu sesi.
Bu akılla yıllarca ben nasıl dolaşmışım.
Hakikati hayale nasıl takas etmişim.
Bir metre yere indim,unuttum tüm hikmeti.
Ey lisanım!Sen susma anlat şu hakikati...

FİKRET EDİŞ-03/07/2009
""Haktır hakikat""