0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1216
Okunma
İlkokulda beşin karesine derlerdi..
Ulaşmak için elliyi ikiye parçalardın..
Bazıları beşle beşi tokuşturmayı severdi.
Yirmibeş çok yakınımızdaydı hatta aramızdaydı..
Yirmibeş olma hayali kurulurdu o zamanlar
Bir ispirtolu kalem ile başlayan..
O kalemin suratta ufak dokunuşları..
İki üç tutam tüğ sanırdık biz yirmibeşi
O zamanlar, toplanır ağaçlara dalardık..
Okuldan kaçıp kendimizi çime salardık
Derdi kederi yok edip hiçe sayardık..
Nerden çıktın şimdi sen yirmibeş..
Yirmiden sonra uçar zaman dediler, sallamadık
Ne tenkitler patladı kulağımızda , uslanmadık
Ne idealler durdu önümüze lütfedip yaslanmadık
Ah yirmibeş senden önce biz hiç gerçeğe bu denli uyanmadık...
