1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
868
Okunma
Neden her gece hüzün sarar beni?
Yalnızlıktan mıdır acaba?
Gecenin karanlığında bin bir çaba...
Kimse bilmez ruhumun verdiğini.
Hüzne koşar gibi okurum Orhan Veli’yi
Ekseriya ayrılık ve yalnızlık...
Bazen sevinç bir tadımlık...
Sigaram bekler içilmeyi.
Neden her gece hüzün sarar beni?
Yalnızlıktan mıdır acaba?
Gecenin karanlığında bin bir çaba...
Kimse bilmez ruhumun verdiğini.
Uzaklarda bir sevgili aklıma gelir
Kavuşma hayalini kuramadığım
Ah! Nerde benim aydınlığım?
Önüme yine ayrılık yolu serilir.
Neden her gece hüzün sarar beni?
Yalnızlıktan mıdır acaba?
Gecenin karanlığında bin bir çaba...
Kimse bilmez ruhumun verdiğini.
Ne zaman bitecek bu kâbus?
Söyleyin bana, ne zaman
Kurtarmaz mı beni gecenin karnından?
Çıkıp gelerek bir yunus.
22.11.05
Halil İbrahim Keçebaş