On kasım bindokuzyüzotuzsekiz ,
Sen, gelmez olaydın !
Dursaydı zaman...
Sen, gelmez olaydın !

Yaman esti, Dolmabahçe’de rüzgar...
Döküldü bütün sarı yapraklar ,
Ağaçlarda kurudu dallar...
Sen de esmez olaydın !

On Kasım,
Ata’mızı bizden aldı !
Olmaz olası sonbahar ,
Atam’ızı soldurdu birden !

O Türk’lüğün en büyük canıydı.
O özgürlüğün doludizgin,
En büyük heyecanıydı...
O Türk’lüğün en büyük nişanıydı !

Şimdi,
Anıtkabir’de bir kale gibisin !
Sen ölmedin...
Ufkumuzda bir meşale gibisin !
Sen sönmedin...

Savaşın en alasını yaptın ,
Götürdün bizi zaferlere...
Türk’lüğe bir övünç kattın,
Yıktın dengesiz kurumları...
Ruhumuza güven, sevinç kattın !

Yepyeni bir ulus yarattın,
Çok çağdaş adımlar attın...
On Kasım’da bizi öksüz bıraktın,
Bize bunu yapmayacaktın !

Şimdi anarız on kasımlarda,
Ta içimizden üşüyerek...
Seni yaşatırız içimizde,
Hepimiz tek bir yürek !...