4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2136
Okunma

Geçtiğimiz ay yitirdiğim dostum Kemal Müderrisoğlu ile ortak yazdığımız ilk ve tek şiir bu... Kemal şair değildi ama muhteşem yüreğinden dökülen o deyiş bu şiirin doğmasına yol açtı...
Eşin ve bebeğinle nur için yatın dostum...
’dudağından dökülen zehir sözlerin
yüreğime aksa da gönlüm uslanmaz
yüzüm gülerken içimde kanar bin yerim
gözyaşlarım boğsa beni tenim ıslanmaz’
()
bülbül, güle bu türküyü söyler
gül başını önüne eğer;
gülün sevdası toprağaymış meğer!
gül dalında güzel,
bülbül dalında öksüz!
haklıydı gül,
nasıl yaşanır gökyüzüsüz?
ama gülsüz!
karışıp toprağa sana gelirim
bütün sevdan toprağaysa eğer;
biterse bir gün bülbülün sevdası
işte böyle biter.
() İlk bölüm, arkadaşım Kemal Müderrisoğlu’na ait...
Ufuk Bayraktar
07.10.2005; Gaziantep