Çok güzel ve anlamlı bir çalışma duyarli yüreğinize sağlık hocam
Saygılar kaleminize.

Çocuklarımız ve çocukluğumuz. Onların hayatlarını doğdukları anda çevirdik zindanlara ve büyüdükçe rüya görmesini engelelyip, hayallerini bile kapatıverdik zindanlara.

Güçsüz ve savunmmasız bedeninde dendik gücümüzü ve sonra da " sakın ağlayyaım deme" diye bir daha indirdik tokat ve tekmeleri ard arda. Bu da yetmedi yeni doğmuş bedeni kaldırıp attık ya cami önlerine, ya çöp koyternırlarına, ya da duvarlara ölsün ve bir daha kalkmasın diye.

Sayfalar dolusu yazı yazılır çocuklar ve düşler üstüne ama biz kısa kesip bırakıyoruz onların daha aydınlık bir geleceğe kavuşmasını dileyerek. Sevgiler yüreğinize

bir çocuğun gülüşünden düşmek isterdim hayata
öyle büyük umutlu
öyle temiz ve öyle saf...
hiç bir çocuğun ağlamadığı bir masallar ülkesi olsun isterdim
sevginin ve gülüşlerin aydınlattığı..
ütapyamda kalsada
varolmalı böyle ülke....

şiir kendi denizinin dalgalarında çocukluğumun kıyılarına gidip geldi
ve kulağıma da gizlice fısıldadı
"sen hep geç kalıyorsun"
içimden bir daha asla diyerek gidiyorum sayfadan...
sevgiyle şiirle ve saygıyla dost şairim..

harika...
betimlemeler..duygular
ifadeler yerli yerinde...
dost'a
ve usta'ya yakışan cinsten
..
saygılar

Sevgili Şiir dostu

bu güzel şiirin altına bütün imzalarımı atıyorum
bir şiirde sadece bütünlük yeterli değildir
ses akışında da bütünlük olması gerekir ki
bunu bir yağmur damlası doğallağıyla
başarmışsınız

yürekten kutluyorum

Seslendirmeye gelince
Kalimera bu işin hakkını veriyor
sağolsun

ancak bu şiirin müzik fonu olarak
piyanolu bir klasik eser seçilse
çok daha farklı ve güzel olacağı kanaatini taşıyorum
mandolin olsa gerek sürekli ses tremolası dikkat çektiği için
zaman zaman eserin muhtevanın ve yürek sesinin önüne geçmiş

Çok sevgimle
Her zaman başarı esenlik ve mutluluk dileğimle

artık ağlamaz bilir ki toktur gözyaşlarına
şimdi kırkikindileri eder armağan ona
damlalarla silinsin deyişler kedi tırnaklarında
loğ gelse düzelmez yağmalanmış ruh damları...
zamanıdır-eski küçük kız- bırak sağanakları...

YÜREĞİNİZE SAĞLIK......................

güzel bir çalışmaya bulut sesiyle yorum
emeği geçenleri kutluyorum sağlıcakla kalın

ömür boyu ağlar/çocukken ağlamaya doymayanlar...
gözyaşlarına tok olmaz ki çocuklar...

kendi çocukluğunun ruhhalini işler gibiydi şiir efendim...beraberinde bir çoğumuzun..
okurken düşündüren okuyanı kendi dünyasına götüren karmaşık duygular yaşatan insanı zorlayan bir şiirdi..ağırdı efendim..bi okadarda etkileyiçi

k u t l a r ı m

Ağlamanın bile yasak olduğu zamanlara götürdün beni...
Gözlerimde senin kedi tırnağına
benim leylağa emanet ettiklerim
O söğüt ağacının altında ağlıyorum şimdi...

Müzikle birleşince senin duyguların Kalimera' nın sesiyle transa geçip, yıllar öncesine gittim.
Harikaydı.

Selmacığım bundan sonra hep gülmen dileğimle öpüyorum duygu dolu yüreğinden.

loğ gelse düzelmez yağmalanmış ruh damları...
zamanıdır-eski küçük kız- bırak sağanakları...
.....
LOĞ taşı ile damları loğlarlardı çok eskilerde. Bir tane hale durur komşunun bahçesinde uzun yuvarlak ve ağır. Damların toprağını sıkıştırır üstüne çamurla ince bir sıva geçirilirdi suyun akmasını önlemek için.

Günüzde loğ'da fayda etmeyecek hale gelmiş yağmalanmış yüreklereki sızıntılar var.
Eski küçük kız...İlginç bir benzetme. Şimdilerde büyümüş olmalı artık.Serbest bırakabilecekse yüreğini.
Güzel ve dolu dolu bir şiir.
Tebriklerimle.

Selam ve saygılar.

mükemmel şiir dinledim ,
saygılarımla

Tebrikler mükemel şiir mükemmel bir yorum yazan yüreğiniz hiç susmasın.Selamlar...+++++

bir sokak lambasına dayanmış söğüt ağacı
ve türk filmi desenli perdesi arasından
bez bebek gözlerinde yaşamı arardı
beyaz kurdele siyah önlük yaşamının ilk tezatı
sığınaktı ezikliğine dünyanın tüm kitapları
aydınlanırdı ruhunun silindirik korkuları...




bir üflemelik uykuyla okyanuslar avuçlar
kavgalara uyanıp bir kabusa yıkanırdı
sevgi annesinin sandığında yatarken
hayaller söğüt ağacının dallarında
ilgi paslı pencere demirinin kıvrımlarındaydı
gecenin koynunda avunurken ay paletini sunar
yıldızdan fırçasıyla rüyalarını bilmediği renklere boyardı...


merhaba güzel insan kutlarım bu harika şiirini
çocukluğuma götürdünüz beni
acılarım açıkta kalmıştı örttüm üstünü
sen de oralardan geçerken bir simit vermiştin hani hatırladınız mı?
hani saçlarımı okşayıp merhaba çocuklar demiştin
merhaba hanım abla dmiştim ben de elindeki çantana bakarken
sahi hanım abla hiç unutmadım seeni ben
biz hala bıraktığın yerdeyiz
kız kardeşim kaçtı bir taksici adamla
adamın emekli parası yetermiş onlara
bize kalmazmış birşeyleri
olsun be hanım abla
ablam mutlu olsun da
ben yine yerim senin simitleri
haydi abla gitme vakti
yine döner gelirim belki
yatacak yer bulmam gerek
hava ayaza kesti
abla
hiç olmazsa üşüyen lerrimiz evinize götürseniz belki
ısınır içim ben ne yapayım hanım abla bu da benim kaderim
bu da benim kaderim
tüm dünya çocukları gibi
sevgiye hasretim...

akıcı dizeler keyiflıydı

emeğine sağlık saygımla

gözyaşlarına tok bir adamın
hüzün mayası ile yoğrulan küçük kızı
beyaz kireç duvarlara gözüyle
ağlamayan kadınlar, tüten sobalar çizerken
aklını donduran bellediği o deyiş
kulaklarından midesine kolonlar döşer
ve tel dolabın içinde kaçırdığı yaşamı
prize takardı şarkılarla ahşap radyodan...




keskin bir ünlemle palaskalar belde çınlarken
kapılara tırmanan bir küçük çocuğun gözlerinden
unutmamaya yeminli mor bir çukura düşerdi nefret
çocukluğun naifliği bekaretini olgunluğa terkeder
dudakta kızılcık şerbeti can kanamasına kamufle
ezilen ruhun titremesi anımsatırdı şubat soğuğunu
merhaba demişti oysa tanışamadığı baharlara
mis kokan beyaz yemenisiyle eteği çamurlu kiraz ağacı...




bir sokak lambasına dayanmış söğüt ağacı
ve türk filmi desenli perdesi arasından
bez bebek gözlerinde yaşamı arardı
beyaz kurdele siyah önlük yaşamının ilk tezatı
sığınaktı ezikliğine dünyanın tüm kitapları
aydınlanırdı ruhunun silindirik korkuları...




bir üflemelik uykuyla okyanuslar avuçlar
kavgalara uyanıp bir kabusa yıkanırdı
sevgi annesinin sandığında yatarken
hayaller söğüt ağacının dallarında
ilgi paslı pencere demirinin kıvrımlarındaydı
gecenin koynunda avunurken ay paletini sunar
yıldızdan fırçasıyla rüyalarını bilmediği renklere boyardı...



artık ağlamaz bilir ki toktur gözyaşlarına
şimdi kırkikindileri eder armağan ona
damlalarla silinsin deyişler kedi tırnaklarında
loğ gelse düzelmez yağmalanmış ruh damları...
zamanıdır-eski küçük kız- bırak sağanakları...


ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR..
KEYİFLE OKUDUM..
MÜKEMMEL DİZELER...
HARİKA BİR BİR ANLATIM...
ÇOK GÜZEL YANSITILMIŞ ŞİİRE KONUSU...
TEBRİK EDERİM YAZAN KALEMİ...
İYİ GECELER..
SEVGİYLE KALIN...
SAYGILAR...
SEVGİLER...
KALEMİNİZ DAİM OLSUN...
YÜREĞİMDEN YÜREĞİNİZE TAM PUAN...
EN GÜZEL GÜNLER SİZİN OLSUN...

Off Selmam, nefis bir betimleme
acının betimi şiire vurmuş damla damla

nasıl bir duygu yağması olmuş böyle
yağmaladı benim de tüm hüzünlerimi
,
demek;

"unutmamaya yeminli mor bir çukura düşerdi nefret
çocukluğun naifliği bekaretini olgunluğa terkeder"...... vah ki vah, çocuk gözlerde acıyı resmedenlere..

bebek kokusu dağılmadan daha, pudralanıp o yorgun yüzü örtmeye mecbur edilenlere
bir de bez bebeğinin saçlarını öremediği o elleri ile gözyaşlarını sildirmeyenlere....

.................tebriklerimle, öperim yüreğinden canım şairem.........

okurken haz aldığım dizelerdi...yazan ve düşünen yüreğe sağlık...RABATLI