1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1329
Okunma
Kadınımın adı “Sonbahar”
Ağırbaşlı, vakur duruşlu,
İncinmiş gururu, yaralı ruhu,
Gözleri bulutlu, yağmur bakışlı…
Ne kış gibi sert, yaz gibi kurak,
Ne de İlkbahar gibi sağnak yağışlı,
Sevgiyle doludur nemli yüreği,
Bakışlarında ertelenmiş düşleri…
Kızıl, kahve, sarı, turuncudur rengi,
İnsana yaşatır huzur maviyi,
O benim aşkımın rengi “kırmızım”,
Pembe yanaklı bebeğin saflığındaki güzellik…
Mevsimsiz dökülür güz yaprakları,
Bazen tek yaprak kalmaz dalında,
Kimi zamansa her yaprak dökümünde,
Bir tek kadınım kalmıştır yeşillikler içinde…
Yüzünde darbelerin derin izleri,
Ben hayatı onun gülüşünde gördüm,
Öylesine sıcak, öylesine içten,
O’nu hangi kelime anlatır ki? Bilmem…
Kadınımın adı “Sonbahar”,
“O” benimde sonbaharım, son kadınım,
Ömrünce şunu iyi bil ki Kadınım!
Ben seninle Sonbaharı çok sevdim…
2008 / ANKARA
5.0
100% (1)
Cevap Yaz