Beni bu şehir mahvetti,
Yaşanan güzelliklerin yanı sıra
Çekilen acıların izleri var
Her sokak arası, her kaldırım taşında
Hatta sevgilinin okşadığı
Yaşı 3-5 olan her çocuk başında
Sevmiştim... Hem de ölesiye yüreğim
Bilseydim ki bir ilkbahardı aşkımız
Ne ben solgun bir gül olurdum
Ne sen yalancı bir yağmur...
Bilseydim hayata döndüren nefesin
Aynı zamanda olacaktı ecelim
Sende ölmek yerine
Hiç doğmamak isterdim.
Bir zamanlar çoğul kurardık cümleleri
Biz diye başlar,
İkimiz diye bitirirdik
Hayallerimiz ortak, davamız bir
Aşkların en güzelini paylaşırdık seninle
Yüreğin bir ucunda ben aşkımızın gözcüsü
Diğer tarafta sen suiistimalcisi
Gecenin gün görmez karanlığında
Şimdi bitap düşmüş ruhum ve cismim
Elim ayağım tutmaz, yüreğim yorgun
Bu şehirde duramam artık
Karanlıkta sen, aydınlıkta sen
Ve biliyorum ki gittiğim her şehirde sen...