Hayat bir nehir gibidir,
Akar gider insan ömrü
Birileri set vurmadıkça durduramazsınız
Yağmurlarla beslenir, Güneşle kurur
Gün gelir biter bir denizin kıyısında
Yok olur
Ama hayat devam eder
Tıpkı acılarla mutluluklarla süren bir hayatın yok olup
Geride kalanlar için devam ettiği gibi.
Sona varmadan önce geriye bakarsınız
Yaşanmış yaşanmamış neler var diye
Ya üzülür ya da bir tebessüm edersiniz
Bir nehir gibi ya çağlayanlar olmuşsunuzdur
Ya da durgun sakin akmışsınızdır
Hayatın içinde.

Kim bilir ne sevdalar, ne sevgiler, ne acılar görmüşünüzdür
Çocukluktan gençliğinize, orta yaşlılıktan ihtiyarlığınıza
Kiminde üzülmüş kiminde sevinmişsinizdir
Bir kır çiçeğinin hayata tutunup rüzgârlara karşı koyuşu gibi

Hayatınızdan kayıp giden sevdiklerinizin acısını da yaşamışsınızdır
Unutamamışsınızdır... Anıları gelir gözlerinizin önüne
İki damla gözyaşınızın süzülmesine mani olamazsınız
Yüreğiniz burulur ağlayamazsınız…
Aşkı, sevgiyi, dostlukları ve doğayı yaşamışsanız
Acılar çabuk küllenir, unutabilirsiniz

Hayat devam eder der yürür
Başka sevgiler, başka aşklar, başka dostluklar yaşarsınız
Beklenen başka acılara rağmen bilemezsiniz
Kalan ömrünüzde yaşayacaklarınızı

Elleriniz titreyip dizlerinizde derman olmadığı zaman
Eğer yanınızda bir sevdiğiniz var da
Feri kaçmış gözlerindeki ışığı görebilmişseniz
Eliniz hala bir papatya dalına uzanıyorsa
Bilin ki hayatınızı yaşamışsınızdır.

Bir nehir gibi akan hayatınızda
İçinizi coşturan yağmurlar varsa
İçinizi kurutan kızgın güneşe inat
Ölümden korkmazsınız.

Çünkü yüreğinizdeki aşk sevgi ve dostluk sizi yaşatır

Mutlu bir şekilde yaşlılığa merhaba dersiniz
Deniz kenarında bir bankta oturuyor
Sonsuza bakıp nefes alabiliyorsanız
Hele de yanınızda sevdiğiniz bir ihtiyarın omzuna elinizi atabiliyor
Ve ona “seni seviyorum” diyebiliyorsanız
Merhaba hayat!
Hayatı dolu dolu yaşa ihtiyar dostum
İşte Hayat...

Emin COŞKUN
06/08/2007