Son Eylül sabahına uyanmışım
Duvarda saatin tiktakları
Vakit bir hayli geçmiş
Yorgun gözlerle
Penceremden bakıyorum
Sokak boş, sokak ıssız
Dışarıda serseri bir yağmur,
Eylül’e veda ediyor..

Perdeler kapalı,
Başım cama dayalı,
Yağmur camları dövüyor.
Dudaklarımda bir tebessüm..
Üşüyorum..
Anılarım bir kelebek gibi uçuşuyor beynimde.

Ah o anılar anılar,
Gözlerim doluyor,
Duvarlar siyahlara bürünüyor..
Sokak grilere boyanmış sanki.
Bir köşeye büzülmüş çaresiz bir kedi,
Peşine yağmuru takmış koşan genç bir kadın,
Şemsiyesinin sapına sarılmış,
Saçlar dağılmış,
Benzetiyorum birine..

Şimşekler çakıyor ardı ardına
Çatılara çöküyor gök gürültüsü.
Ağaçların sararmış yaprakları
Savruluyor gökyüzüne,
Anılarla birlikte
Yalnızlığımın türküsü..

Genç kadın kayboluyor birden.
Sokak boş, sokak ıssız,
Yüreğimde çarpan yağmurun sesi,
Eylül’ün son günü son gecesi,
Son Eylül yağmuru,
Yağıyor ruhumun derinliklerine..

Ağaçlar ağlıyor,
Bulutlar ağlıyor,
Ben ağlıyorum…
Bir Eylül’e daha
Veda ediyorum.

EMİN COŞKUN
30 Eylül 2011