Seni yaşayabilmek var ya
Uzanıp tutamadığım dal gibi
Aaahh! Nerde yüreğimin sahibi
Tadına doyamadığım rüya!

içimde çoğalıyorsun yer yer
Geceyi beklemek bu yüzden
Hayal meyal seraba benzeyen
Ruhum seninle hülyada yüzer

Odamın en geniş seması
Bir de gülüşlerle parlayan ışık
Yaz yağmuru gibi serin ve ılık
Sen kokan bir hava soluması!

Seni yaşayabilmek var ya
Uzanıp tutamadığım dal gibi
Aaahh! Nerde yüreğimin sahibi
Tadına doyamadığım rüya

Beklemek çaresizliktir çoğu kez
Kapıda sanki bir kadın var
Bazen korkutan tıkırtılar
Kaygının koynundadır, bitemez

Çıkıp gidiyorum gecenin içinden
Semanın karanlık yüzü ve zaman
Bir sevgili fakat hangi yüz yıldan?
Mevsim yabancı ve yabancıdır ten

Seni yaşayabilmek var ya
Uzanıp tutamadığım dal gibi
Aaahh! Nerde yüreğimin sahibi
Tadına doyamadığım rüya!

Kuytuların dili yok ki söylesin
Duyulmuyor ayrılığın soluğu
Belki Hızır’ın bulunduğu
Bilmem görünmez yerdesin!

Hala devam etmekte yolculuk
Adını bilmediğim beldelere
Varıyorum sana benzeyen şehre
Yerini dolduramadığım boşluk!

Seni yaşayabilmek var ya
Uzanıp tutamadığım dal gibi
Aaahh! Nerde yüreğimin sahibi
Tadına doyamadığım rüya!

Halil İbrahim Keçebaş