Vuruldum dün gece!
Uykumun en tatlı yerinde üstelik…
Üstüm başım yalnızlığa bulanmışken
Ve şehir yağmurlarla yıkanmışken vuruldum…
Kaldırımlara döküldü tüm düşlerim,
Gülüşlerimi alıp kaçtı birkaç kendini bilmez gözyaşı!
Sarılıp uyuduğum yorganıma acı bulaştı,
Dilim dolaştı konuşmaktan aciz halimle yığılmışken
Ve vuruldum bir köşe başında,
Şahitsiz...

Karamsar sancılar sardı bedenimin üşümeye müsait yerlerini,
Dillerini bilmediğim hasretler tuttu bileklerimden,
Kestiler bileklerimi!
Damla damla döküldü geçmişten kalan tüm izler
Ve vuruldum;
Ömrümün en toy anında üstelik...
Kimsesiz...

Vuruldum dün gece!
Karabasan misali çöküverdi yalnızlık,
Arsız arsız gülümsedi ay ve takati kalmadı gözbebeklerimin.
Yıldızlar ki her neye küstülerse bu gece yoktular,
Ben vuruldum,onlar farkında olmadılar.
Senin varlığından yoksun geçen her saatte,
Binbir tetik çekiliyor üzerime.
Her yanım delik deşik;
Kıvrılıyorum hatıraların üstüne...