Kanada’ya; Nihat Yurt’a

“Vatan aziz, vatan kutsaldır amma
Gurbet bize kader oluyor bazen..
Hâlden hâle hâlimiz var; muamma
Kâh sevinç, kâh keder oluyor bazen..

Çaldığını bilmeyen sazımız var,
Bizi çağırmıyor yeni şarkılar
Akıl tüccar, fikir kabzımal simsar
Ayak dize heder oluyor bazen..”


YA DOST!

Ne var ne yok Kanada’da Nihat’ım
Ben malûmum; küf bağladı cihatım
Boşboğazlık sanatında üst katım
Hırgür mangalında piştik bu ara!

Demokratik meseleden söz açtık
Azeri’den Ermeni’ye öz açtık
Tam bahara erdik derken Güz açtık
Çiçek solduk yaprak düştük bu ara!

Sen gideli mertlik de posta düştü
Doğu-Batı çiğnemeye üşüştü
Soframızı kurdu Salmanî Rüşdü
Abur-cubur, yedik şiştik bu ara!

Çoktan beri nişanlıydık Batı’yla
Al Gelin olmaya Frenk atıyla
Hediyemiz matruşkalık kutuyla
Almaya çok cilveleştik bu ara

İyimiz yok mudur? Var da kör oldu
Bu körlüğü dokuz yılda zor oldu
Bekir’ine hukuk ateş-kor oldu
Yandık şaştık, donduk şaştık bu ara!

Ha.. bir de pek açıldık ki bu sıra
Tava olduk patlatmaya mısıra
Neylersin ki hâl bu; kalma kusura
Sende de bir yara deştik bu ara!