Bu şiiri okurken satır aralarını da okumak gerek.

Asıl mana oralarda gizli.



“taş merdivenin altında / bir damla bedendin sen”

Her beden soyut ruhunun somutunu yaşar. Biz buna kader diyebiliriz. “Hikmet” ise tamamen sırlarla dolu.
Desem ki “pencerelerden bakalım, içlerine girmeyelim”. Ama içindeyiz zaten. İnsan kainatla alakalı, her şey ona tesir eder. Kayıtsız kalamaz.
O halde hikmete bakalım. Yani her hadiseden sonuç çıkaralım. İnsan olmanın erdemiyle yaşamak gayretinde olalım. Duyarlı olmak bunun bir şekilde açığa çıkması. İnsan olmak insanlığa faydalı olmak yolunda çaba sarf etmeyi de gerektiriyor.
Bir insan insanlık kadar önemli ise bir insanın çabası da insanlık kadar önemli olacaktır. Ümitsiz olmamalı.
---
“seni gördüğüm o andan beri / bilim ilgilendirmiyor beni”
İnsanlığın hizmetinde olmayan , savaşlara hizmet eden bilime isyan gibi…

Yine de bilimin faydası zararından çok gibi görünüyor.
Dünya’yı acımasızca sömürenler. Bilimi ve dini sömürülerine alet olarak kullanmaktan çekinmiyor.
Bunun farkında olanların birlik ve beraberliği tesis etmeli, duyarlı yüreklerin feryadı bunun öncüsü olmalı.
------
“seni sevmek istemek / kurtuluşu olmaz ki insansızlığımın”

Kuru duygusallık, göstermelik şefkat işe yaramıyor elbet.
Somut şeyler yapmalı…
Somut şeyler de göstermelik olmamalı elbet.
“Sokak çocuklarına yardım balosu”nda yiyip içmek de somut aslında!?...
-----
“ulusça inanıyoruz elbette / bilim göklerde”

Toplumun gelişimi yüz yıllar alıyor.
Elbet istikbal gökte ama birileri gözleri yere çekiyor.
Bazıları geçmişle teselli oluyor, bazıları da akılları geleceğe itiyor. Masallarla uyutuyor.
“an” güme gidiyor.
----
“çarmıha gerili vicdanlarımız göğe yükselirken / bilime inat”

İşte sır burada.
Geri toplumlar kendine yardım edeni çarmıha gerer.
Bedel ödetir…
----
“modern çöp kutuları resmi geçitte - p/ak caddelerde”

Bal tutan parmağını yalasa belki bu kadar kötü olmayacaktı. Bal tutan başkalarına zırnık koklatmıyor.
Mevcut kazanımları yemekle meşgul bazıları. Üretmek ve adil paylaşım olmadan ideale ulaşılamayacak.
----
“sıska kediler sardı her yanımızı / açılmayınca yemek kapıları
evet / doğru…merdiven altları da kapatılmalı”

İşte kapitalizmin sonucu…

---
“ipini koparmış zorba bir rüzgar
işgal etti taş merdiveni
en alttakileri”

Altta kalanın canı çıksın mı?

Bir fıkra ile girmek isterim konuya.

Fadime’yi emmi oğlu Temel ile evlendirmişler.
Fadime Anasına sorar;
–Anne alttaki mi hamile kalır üstteki mi?
Annesi fazla düşünmeden cevaplar;
–Tabii ki alttaki kızım!
–Öyleyse emmi oğlu hapı yuttu hamile kalacak!
–A benim akıllı kızım, altta da olsan üstte de olsan olan sana oluyor.

Müteşebbis (Özgün tanımım): Üretim kaynaklarını (toprak,emek, sermaye) kullanarak mal veya hizmet üreten gerçek veya tüzel kişi.
Ürettiği mal veya hizmetin maliyetine bu harcamaları eklemek zorundadır. Günümüzde üretim kaynaklarının nerede ise tamamı sermaye ile karşılanıyor. Devlete ödenen vergiler de üretim gideri olarak ürüne/hizmete yansır. Devletçiliği bırakıp, özelleşmeyi sağlamak adına; karlı kurumların satışı hoş karşılandı.

Özelleşen, satılan kurumlardan maliye vergisini belirlediği oranda alır, müteşebbis giderlerini ürüne/hizmete yansıtır, tüketici, halk ise bedelini öder.
Özelleştirme taraftarlarının bu kadar istekli olmasını nasıl izah ederiz.
Bürokrasi ve siyasette olanlar zaten yüksek maaşlarını düzenli alıyordur, bazı aydın sayılanlar taraftar oldukları için bir yerlerde görev alıyordur, halktan bir kesim de sadakaya tav oluyordur. Zincir tamamlanınca böyle oluyordur.
Sonuç:
Pahalı akaryakıt, pahalı gaz, pahalı elektrik, pahalı su, pahalı iletişim, pahalı demir/çimento, v.b.
Hesabı her zaman en alttaki öder.


Saygılar.

Değerli arkadaşım.
Ustalığınızı göstermişsiniz.
Tebrik ederim.