ilk tanışmamız perşembe
ilk göz göze bakışımız cuma günüydü

sen mavi üzerine beyaz elbise
ben siyah üzerine kırmızı giymiştim
bir tabloyu oluşturan iki unsurduk ikimiz
kianat sanatının iki sevdalı hasreti

ilk kavgamız ve ilk barışmamız bir cami avlusunda
sicim gibi yağan yağmurun altında olmuştu
sen üşümüş, bense ilk sana sarılmıştım
film gibi yani

şimdi bırakıp gidişinin kaçıncı cuması bilmiyorum
zaman hep orda kaldı gönlümde

gök hep mavi ay hep beyaz
seni unutmak ölmekle eşdeğer

ıssız cöl gibi hayallerim
hep yağmurunu sorar

dilenecek bahanesi olmayan dilenciyim
sahipsizliğinde

şimdi bir kere gelsende
ne gonca güller ne papatyalar
ne de cümle saltanatlar virane sana,
vuslatımın yanında.

cumalarda yapılan dualar geri cevrilmezmiş
kaç cumadır duacıyım sana
yine bir cuma yine duacıyım sana
beni unutma ....

selçuk bozdağ