2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2095
Okunma
tırnaklar arası ve bir cümlenin henüz ortasında ’’adam’’
parmak izleri kaldı,
postmodern bir heykelin kaidesinde!
lirik başlamış bir şiirin,
ölümden önceki son nefesiydi.
önce maskelerini topladı
sonra gölgelerini...
ve sonra...
ah o aynalar!
sırlarına gömdükleri
kaç suret var?
bu sükûtta neyin nesi...
ya bu sofadaki mumlar...
bu gölgeler?
atların ayak sesleri
köşe başında,
ve son nefesini sarmalayıp..
koydu adam,
ahşap bir bavula.
bir kül kedisi masalı bu..
kabaklar fırına,
fareler inine!
peri mi?
puslu bir cama resmetmiştik unuttun mu?
Kadir ÜNAL-2009
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz