12
Yorum
3
Beğeni
4,9
Puan
1824
Okunma
nefes alıyorsun şehrinin buğusunda biliyorum
kelimelere ihtiyaç duymadan
aldığın sevgiyi yerine koymadan
yaşadıklarını hatırlamamaya
bin yemin eden kalbinle
tutunmaya çalışıyorsun
sana hiç yalan söylemedim biliyor musun
en olmadık zamanda bile
gerçeğin en doğrusunu söyledim
tenim ,
dilim,
cümlelerim hep çizik içinde
senin kanayan hasretin benim içime doğru akıyor
"bu kadar mı unutur bir insan"
unutabilmek diye bir yetenek var demek ki
hep yanlış sevdalarda mola verdiğim için
bir ders belki de bana
hep sonunda
"çünkü yanlıştılar ve sen gidip aşık oldun"
demem için mi bilerek aşık oluyorum
kendi çaresizliğimi kanatıp
kendi intiharlarımı süslüyorum sonra
şifa niyetine
ama suçlu değilim
eğer bir suç varsa sevmek adına
zilyon kere tekrarlıyorum
o suçlu ben değilim
faili geçmişimi de hesaba katarsak senle ,
haklarım savunmada ,
adalet tecelli edecek demektir
belki de ben cinsimden birine aşık olacak
bana benzeyen ne varsa hayatında
onlar da dahil olarak
benim yüzümü daha büyük unutacaksın
yüzümü
dudaklarımı
öptüğün boynumu
kelimelerimde "aşk" "sevgili" karşıtları yok artık
onları benim ihtiyacım olmaz diye
kullanıp sana vermiştim ya hani
o yüzden ne zaman dilimin ucuna gelse o kelimeler şimdi
hep eksik
hep kullanılmış
hep havada asılı
yitik kaybolmuş
kendimden uzak olsam da bu ara
hala işe yaramaya çalışan bir kalbim var
hatta
kendini iyi hissedip
gidişini ve beni unutmanın ağır hazmini dindirebilecekse
tek suçumu itiraf edip cezanı hafifletebilirim
evet
ben
evet ben...
kalbinle, yüreğinle
damarlarında dolaşan her zerre kanın
seni yaşatmaya ancak yeterken
ben o kalbine
bir de beni sevmeni diledim
kahretsin
suçluyum
özür dilerim
unutmak için geç kaldığım sen
hatırlamak için çok acısın artık bana
syrus
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz