8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1382
Okunma
aşk; durgun bir suyun
ırmaklaşması ve çağlamasıdır
kuruyan bütün yaprakların
bu apansız fırtınada
düşüncesi savrulmuştur aklın
gökte yıldızlar lapiska
organ itici bir güçtür ayışığı
kimliksiz çocuklar
açlığı ve küfü üstlenirken sokaklarda
sol ayağı kesilmiştir özgürlüğün
ve bu yüzden zenginler içindir yasalar hala
acıyla eşdeğer kılınan ayrılık
paslı bir keskidir oysa ki
halk ölülerinin göğsündeki kavuşmazlık
gümüş tasta,
eski bir şaraba benzedikçe sevişmek
kan kokusu sızar duvarlardan
yürek ister namus içmek
çünkü giyinmektir, soyunmak !
ve susamaksa biraz da ayrılık,
aşk;
tanrıların burjuvalaşması gibi bir şey
sevgili,
ceylan’ın parçaları
anne eteğinde taşınıyorsa
susamak da pek önemli değil gerçi
Devin Karaca
5.0
100% (3)
Cevap Yaz