İçinde büyüttüğün bir şey var biliyorum
İçini ölesiye kemiren.
Başının belâsı, çağın modası
Aptal yalnızlığın gölgesine sığınarak yaşadığın.
Saçından tırnağına kadar aşık
Ve;
Her tarafından kuşatılmış
Karanfil kokulu otobüs durakları gibi beklersin
Akrebin kıskacına alışık.
Bu yalnızlık senin gibi mozaşist adamlara lüks gelir
Pışpışlara alışmış bir alışkanlıkla
Hala melûl melûl bakarsın ama kafan epeyce karışık
Ortak dostlarınız yaralarını sarmaya gelir
Üstü kapalı bir iletiyle selam getirip
Birkaç fotoğraf bırakırlar
Anıları tazelemek adına
Selam söyler gönül alırsın
¼ ağırlıkta ezilirken yüreğin
Acı çekmenin fiyakasını satarsın.
Kim bilir belki uzun uzun şiirler bile yazarsın
__ seni çok özledim ’’ diye başlayan
Gülistanı kaybolmuş,tarumar bahçelerde dolaşırken
Bir gelinciği ezersin hiç farkına bile varmadan
Batık bir gemi gibi suskun
Sevgisiz kalpler kadar yoksun
Modası geçmiş bir gururla
Günü gönül çiçeğinin rengine boyarsın
Sevgisiz ve aşksız
Yüreği boş sokakları adımlarken ayakların
Bir ah dolanır diline, belli ki bir kayıp ararsın
Yerini hiç dolduramadığın yasak sevdana yanarken
Bölünüp kaybolmaktan korkarak
Sönmüş ateşin küllerinden
Yeniden var olmayı umarsın.
Yalan mı ?


Her şey değişti bak bir sen değişemedin !


Hande HAGHGOUİ
10.10.2009,ctesi