"pusatsız bir şiirle" yapılan "ifşa" , gayrı mahfuz yüreğimi "ihya" eyledide, korkarım imha olmıya. İlginç ve ilgi çekici bir günce. Halbuki siz geceyi muhattap almıştınız oysa. Fütursuzca araya kaynak olduk galiba affoluna.
Tebrikler, saygılar, selamlar

yeni kesfettim siiriniz yüreginize ve kaleminize saglik

saygilar

SEN GÜNEŞE BUZLA İSMİMİ
DENİZE ATEŞLE SEVGİMİ
BULUTLARA RÜZGARLA AYRILIĞI YAZ
BENDE OZAMAN SENİ SEVECEĞİM

ben bu şiire bukadar yorum yazabildim
yüreğine sağlık harika bir anlatım
sıfır sıfır sıfır on

bir kabus beni görüyordu bu gece düşlerinde
ve bir susuzluk sonrası kavruluyordu çatlak dudakları

Tebrik ederim harika şiirdi

harika bir anlatım,
saygılar sunuyorum.

bir şaheser.......................................................atina_77

Bunalımın şiirsel hâli iyi resmedilmiş.

Kelimelerin seçimi, özenle mânâya örgüsü ve böyle uzun bir şiirde sendelemeden son mısraya kadar aynı tempoda şiirin akışı;

Takdîre değer.

Sağlıcakla...

müthiş...

çok hoş bir gün/ce olmuş...

bu kalemin ne çok öğretisi var şiir adına...

saygımla kutluyorum...

kalemin şair kontrolünden çıkarak doğa üstü şiire
itilmesi gibi bir şey bu.

sanki
olağanüstü bir rüyanın etkisi ile yaşanmışlıkların harmanlanması 24 saate şiiri resmetmiş...
ilk bakışta yoğun bir uğraş gibi görünen şiirde, bir çırpıda kullanılmış dizeler yumağı
ve savruk duyguların zamanla yarışı var gibiydi.

mükemmel ötesi şiirin tek bölümünü dahi koparmak istemedim
şiirin her iklimini yaşatan müthiş bir çalışma bu.

alkışlıyorum şairimizi
selamlarımla...

resme bakinca bir duralama ,arkasindan cok anlam dolu dizeler.
sonuna kadar okundugu vakit cok guzel enfes .EEE...kimin
kaleminden dokulmus Ed.hocamizdan.
Sizi ve kaleminizi yurekten kutlarim,tebrikler!!!!!
Sevgilerimle

şir yazarken keşke yunan mitolojisinden faydalanmasakta gunahada girmesek:)

Şiirin adı konuşmuş her dizede, her kelimede. Bakıldığında kelimeler bile bir başınalığı kabul etmişler gibi. Bir de biraz endişe ile okumaya başladım sanırım adının hışmı şimdiden tutukladı şiire serilen yüreğimi…



“tutulmuş yürek geçitlerinden sıyrılıp
gerillaların yasal giyotininde bilediğim
ve her hakkı mahfuz yüreğimde ihya ettiğim
pusatsız bir şiir ifşa etmeliyim geceye ”


Hep deriz şiirde özgür olunmalıdır, kalem hissetiğini hiçbir şeyi dokundurmadan anlatabilmelidir kelimelerin konuşmuşluklarından ziyade dilediği gibi her harfi de ayrı ayrı dünyaya çekebilmelidir okuru. Konusu tüm dünya dilinde aynı olsa bile tema süzgecinden tek’im diyebilmelidir her şiir. Şiir benimse nasıl istersem öyle şekillenmeli.. Aksi halinde şimdi ne adını bilip kendimize yol edinebileceğimiz bir üstad olabilirdi ne de bize ayrıcalığımızı anlatan bir imza duruşu olabilirdi…Çok konuştum sanırım şöyle ki ,


“kalem ilk bölümde şu dört dizede bizi nereye buyur ettiğini anlatıyor. Cesaretiniz varsa okuyabilirsiniz diyor ama cesurca ne demek istediğini peşin kararla bildiriyor okura…”


Sevdim bunu..


Lâkin devam edebilmek için sert bir kahve gerekiyor sanırım adı kendine haps ediyor okuyanı diğer yorumda dendiği gibi “de-li-ri-yo-ruz” galiba…


Her ne kadar yorum esnasında pencereye tahammül edemesem de sütten kesilmeye benzetsem de bu şiir nefes aldırmıyor. Gayet sakin , rahat bir ruhum vardı buraya oturmadan evvel ve artık o ruh sarmaşığın aşığı…Ne kadar dolarsa o kadar suskun, naçar…


“duymuyor musunuz
bir ben miyim evrenin bekçisi
ey insanlar, yok musunuz”


Çekip aldığım yerler kısa olacaktır genelde ama evveliyle muhasebeye yatırılmalı çünkü evvelinden doğan fikrin sadece anahtarı alınarak gidiliyor..Bunun burada çok daha kolay olduğu da ayrı bir gerçek. Çünkü kalem öylesine bir açıklama ile yürüyor ki, anlattığını ne anlattığını anlamasına yardımcı oluyor. Genelde uyanık olunmaz şiirlerde, bir açılır gözler bitti diyordur eller. Artık susabilirim diyip de uyur yürekler. Ama burada anlamın güç olmasına karşın kalem bizi çok da uzakta tutmuyor.

Ki,


“o gecelerde pür dikkat kesilse evrenin bedeni duyulmaz hiçbir gözyaşı zelzelesi…”



Terkin kendine, bir tek kendine kalışın resmi sonrası…
Bundan ziyade şiirleşilen duruma bakıyorum. İmge kullanımı hat safhada bunla beri gelen anlamsal zorluk. Sadeleşmesinden yanayımdır ki çokça çekinilesi durmasın eser ve tam bunu der iken,


“biraz da zor olmalıyızdır. Hazıra alışılmamalı ve de böylesine zenginlik de görülmeli ki yerimizde saydırmamalı şiir diyip kapıldığımız boşluklar. Sanat adına konuşmaktır bu. Çoğu yerde bakıldı mı çok insan yüreğim acıdı ben de o acıyı kustum der . Haklıdırlar kendilerince ama şiir yazıyorum, emek veriyorum ve ben bunu istiyorum keza şiir elbet anlayacaktır ona verdiğim kıymetin sebebini. Belki izimi takip edenler anlatacaklardır ona o zaman bilinecektir kalemim şiir yurdunda…”


Şiir beni bilecektir

’ i duydum burada..




“ülkene adanan dönüşsüz bir hicret kafilesi
ki zerre-i varlığım, yokluğunda yoksullar taifesi
ey mercan maviliğini gözlerine bulayan
neden bıraktın ellerimi”

(burada ayan beyan isim bile var)

Şu aldıklarımın olduğu bölümde şiirdeki sebeplerin başka bir tarafa çekildiğini görüyorum ya da aslında aşk sevda öylesine boğamadıysa henüz bizi o halde başka bir dava var..Her kesin sözü kendine diyip sadece şekline dokunacağım ki bakılırsa oldukça da başarılı…


Şiir hissetmek midir düşünmek midir ?

Kalem olan düşünür …

His herkes için olağandır peki düşünmek ..Hani en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir denilir ya da akılsız dostum olacağına akıllı düşmanım olsun …Gibi gibi…Kediye dokunduk mu hatta geçin dokunmayı bakmak bile ürkütür, hisseder bazen ya gelen bir felakettir ya da şefkatli kucak…Düşünür ..Düşünmek hayvanlarda yoktu değil mi işte insan olmak bunu bir daha düşünmektir…

Ben çok evvele bakacağım. Hani Necip Fazıl, Akif ‘ e.. Bunlar neyi anlatadurdular kaleme verilen ömür boyu..Sadece ah başım vah başımla kalmadıklarını anlatmaya gerek de yok sanırım..O zaman ne yaptılar..Konuştular. Burada yine deriz konuşmak vardır konuşmak vardır. Ve sadece şu ki,


“ yaptıkları omuzlarda saksı taşımak değildi”..


Bu cümle kafi.

Bu kalemin de bir şeyleri üstü örtülü halde olsa bile anlattıklarının, şiiri konuşturduğunun öyle aman baştan savma şeyler olduğu söylenilemez. Evet çok başarılı , sevdim bu yolu..



Şiirin tamamını konuşmaya çalışsam döksem yüreğimi buraya sanırım msayfada yer kalmayacak.

Birkaç safi ve kafi cümle ile bitirmek en doğrusu olacaktır.


Serbesti düz yazı gibi gören , şiir değildir diyenler çokça görmüşümdür sanırım artık böyle başarı çıtası olmaları gereken yerlerde olanları göstermek gerekecek. Ve kurallılıkta bile rezilliğe vurulan şiir düşlerinin kuralsızlık görülen en kural hallerinden utanmalarının yolları da öğretilmeli…


Kelimelere ve şiire saygının okunduğu bir sayfa. Dediğim gibi ne temasına dokunuruz ya da dokunabiliriz ne de konusuna kısacası muhtevasının kanı bizi çok ilgilendirmemeli mühim olan bunun şiir derken şiirden gidilmeden anlatılıp anlatılmadırğıdır…

Bu sebepledir ki,


“yolu açık olsun kalemin..”

Ve derim ki,

Kıymetini bilsin ve silkinsin..Ne yaptığını mutlaka ki biliyordur da yapanların enderlerinden olduğunu da görmeli..

Kar(m)a – şık…


Son olarak bir şarkı sözüyle ayrılmak istiyorum…


Leman Sam seslendirmesi güzeldir biliriz ama Livaneli eseri için de ayrıca bir başkadır sesi..



“Seher yeli çık dağlara
Güneş topla benim için
Haber ilet dört diyara canım
Güneş topla benim için

Umutların arasından
Kirpiklerin karasından
Döşte bıçak yarasından canım
Güneş topla benim için

Seher yeli yar gözünden
Havadaki kuş izinden
Geceleyin gök yüzünden canım
Güneş topla benim için “




“ güneş topla bizim için”…



Sevgiyle…

ÇOOKGÜZEL ANLAMLI EMEK VERİLMİŞ BİR ŞİİR

TEPRİKLER KALEMİN DAİM OLSUN SAYGI SELAMLAR,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ben bu rüyayı biliyorum...

acı ama kabuslarda bazen gerçekleri anlatır; korkma herşey çok güzel olacak...

sevgilerimle :)

byonshr tarafından 10/10/2009 11:18:00 AM zamanında düzenlenmiştir.

kendimi okudum bu siirde sanki

ve bu siir beni buyuledi

soylenebilecek her sozu saiir kaleme almis

hayat mi bana meydan okuyor ben mi hayata orasi mechul

ben bu saatlerde bu duvarlardan öğrendim
bakmak ile görmek mefhumlarının aynı şey olmadığını

yeni yeni ogreniyorum

sayenizde

sevgiyle

de-li-ri-yor-uz.