Yirmi birinci yüzyılda yıldızlarda asılıdır
Gül yüzleri açlıktan solmuş çocuklar..
Dolaşırken meydanlarda biz
Deyer ayakları başımıza
Utanır insanlığımızdan başkaldıramayız..

Bir gün batımı uzakta,
İnsanlar batırırken çatallarını
İnsan etine zengin sofralarında,
Çocuk sorar annesine ben niye öldüm?

George W Bush, körfeze asker gönderir
Afganistan’da ölmüş çocukların parasıyla..
Neden mi?
Daha çok çocuğu asmak için yıldızlara..

Kibar bir lokma atarken ağzına
Tony Blair Buckingham sarayında,
Öteki bill trilyonluk servet yapar
Aç insanların tüm olanaklarıyla..

Ciyak, ciyak bağırır
Dünya pazarlarında
Global renkli silahların parıltısı..
Çok uluslaşırken şirketleri patronların
Daha çok kanlı karlar için
Yeni dünya düzeni adı altında
Adı bulunmaz açlıktan ölmeye adayların
Böyle bir oluşumda..

Tank satıp kan alır
Top satıp can alırlar
İnsanlar..Kanlı pazarlarında
Defolu bir maldırlar..

İsterlerse soyarlar emeğini
Olgun bir meyvenin kabuğunu soyar gibi
İsterlerse yüzerler derisini...
İsterlerse gönderip çocuklarını savaşa
Etten bir duvar örerler anamallarına..
Ve bu hep böyle kalacakmış gibi gelir onlara..

Oysa ki,
Yalnızca yoksul halklardır
’Ve kahreden, ki yaratan’
Onlardır bu çürümüş düzeni yıkıp
Tarihi yeniden yazacak olan..

Sedat Akıncı..