Ve bunun güzelliğini anlatmaya yetmeyecek kelimelerim.


Bu sayfada bir şiir daha dinlemiştim yani kalemin sayfasında. Ve ses sanki şiiri anlatamamış demiştim, sessizce kendi sesimle daha bir hissettirmişti şiir kendini.

Lâkin,

burada öylesine farklı bir durum var ki. Ses kelimelerin yok o da değil harflerin renklerine öyle de uygun, kalemin yüreği kendini öylesine naif , öylesine sessizce görüntüsüyle hissetiriyor ki lâl ellerim..ve güzellik o tabloyu canlandırmak kalpte ve dokunmak bu güzele öyle ince bir sızı ile işleniyor ki okuruna kelama boyum da kısa harflerim de çürük...
Tadı damakta kalanlardan oldu bu sayfa baştan sona büyük bir emek, bir cevher..ki kalemin bunu bizlerle paylaşması da ayrı bir teşekküre sebep.


Çok beğendim dedim, çok güzel dedim evet her anlam gibi bunlar da her yerde aynılar o halde farklı olanı da konuşmak gerek değil mi?


"Her uykuya kan siner
Doğum sancısı vurur geceye
Her yeni gün, acıya gebe"

maddeden maneye giden yol var. Burada bulunan kelimelerle anlatılmaya çalışılan gözde görüntü , göze seyir vermek bunu sunmak.

Sonra,


"Ölüm bir ziynet mi boynunda
Nefes soluk soluğa, döşünde kir
Suçlu kim?
Bu kir senin mi ? Şeyma "

burada ise kahramanın saklısını sunması ve geçiyorum anlamların birbirlerine uyumlarını kelime seçimleri ayrıca takdire lâyık. Her kelime her yerde aynı değildir . Virgülü ve noktayı yerli yerinde bedene geçirmeyi bilmek gerek ( , ve . bunlar değil kastım).



" Kaç Şeyma genç kız olur
Elerine gül değmeden
Umutları yarına saklı
Çeyizinde düşlerinden başka ne var
Ölüm mü zor, düğün mü Şeyma "

burada biraz daha düşünülmeli idi zira bir kopukluk söz konusu son iki dize ile evveli arasında. Lâkin son dizedeki güzelik beni hapsettiğinden dokunacağımı söyleyemem.


Devamı da aynı ruh güzelliğinde sadece birazcık anlam uyumuna dikkat gerek çünkü his yeterince uyandırılabiliyor isteyen tarafından ama bir de zorlanmadan olsun bilemeyen de görebilsin.



Bazı yerlerde yürek birden soyar kendini hiç susmadan ve tıkanmadan ve bazı yerlerde de böylesine emek konuşur kalemlerde. Her ikisi de zordur zamanı bilip bunu görerek ve bilerek hakkını vererek konuşmak gerek ki bu da her kişinin kârı değildir bilirim. Ve şiire böyle saygı duymak da olağan değildir. Kalemi çok bilmem gibi görünüyorum muhakkak ama nasıl çalışıldığını çok güzel izleyebiliyorum. Ve inanıyorum ki biraz daha zamanla bu kalemden tadına doyumun olamayacağı şiirler okuyacağız.

Azminizin daim kuvvetle artmasını diliyorum tüm yüreğimle zira şiirin böyle has istekli kalemlere ihtiyacı vardır.


Ayrıca Mustafa Doğan'a ayrı bir teşekkür. Yine şiirin hakkını vererek seslendirme yapılmış. Ve yüreğindeki sükûneti sayfaya, harflere dolamış o huzur kokan sükûneti...


Daha ne diyeyim ki azimle ,devamla çok daha iyilerinde hep bir adım önde görüşmek dileğiyle.


Sevgimle.