3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1304
Okunma
şimdi yapayanlızım hücremde
duvarları dövüyorum,
yokluğunla.
tırnaklarımla kazıyorum
hasretin tünellerini
sana ulaşmak için
oysa senden geriye
ne kaldıki bana
yar yar
boş bir çerçeve
yıpranmış bir resmin
ve mektupların
yarım yamalak.
umudum senin suretin
ve gözlerin,
hiç değişmeyen
düşlerimdeki hayalin,
puslu bi gülüşün yeter bana oysa
hücremi aydınlatmak için.
esmer yürekli yarim,
......puslu bi gülüşün.
bekle beni yar
döneceğim bir gün mutlaka
ama mutlaka
esaretin zincirlerini kırıp sana..
yaşar çetinkaya
30-09-2009
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz