7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
754
Okunma
zavallı bir çirozun omuzlarında
çirkefe batan yaşamın tesellisi
kokuşmaya başlamış sevdalarım
harama çözülen berduş akşamların gizi
yokluğunda eridiğim hazanın karabasanında
kan kırmızı bir karanfil savuruveriyorum
olmaz sabahlarda ölen karalara
tuvalimizde senli renklere bulanan gökyüzü
iki kırık çizik şimdi en diplerde
kaybolan aklım su oldu sanki
akıp gidiyor çürüyen bedenimde ölüme
ne olurdu çiroz bende kurusaydım seninle
şarabın buruğu damağımda kızarırken
ne olurdu dizelerimdeki mor şarhoşluk
şafağa karışıpta dağılsaydı yeşilliklerde
tek hece erir mi iki hecelik sonda
eğer bilseydim bitecek acım yolculuk da
paslı bir pencereden el sallardım son vagonda
Mersaus 16/05/200……..