Taş olmuş ülkem Kapadokya da
Bana hayret, bana tamah, bana aşkta.
Taş kesilmiş yüreğime, kayalar yerleştirmişim.
Peri olmuş, şapka takmış
Adam (!) olmuş benim ülkem , Kapadokya da.

Sonra toprak ana (!) üzüm vermiş
Şarap etmiş insanım bana, kana kana

Irmak olmuş ülkem az ötesin de,
Su olmuş, akmış hayatla bütün saflığın da.
Irmak olmuş, kızıl olmuş, damla damla kanımdaki trombosit.
Savaklar da suyuna gölge düşmüş,
Hülya dolmuş içine, baktığımca okuduğum.

Deniz sarmış ülkemi benim,
Ülkem ada olmuş yarıdan yarıya.
Her tarafta suyu başka, tuzu başka.
Gecede yakamozu, yüreğimde aşkı başka.

Sahipsiz yıldızları kucaklamış benim ülkem,
Sahipli, ama yalnız ayı da.
Bir tek umut ölü doğmuş,
Kaybı adında.

hasret çayır 10 mayıs 2004