Meğer, sahte bir aşkın peşinde yorulmuşum,
Mutluluk bekler iken, kederle yoğrulmuşum.
Yazık, bir ’sen’ uğruna kendimde kaybolmuşum,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!

Anladım, sevgi sende bir oyun, bir dolanmış,
’Gerçek’ diye kandığım her sözün bir yalanmış.
Beni saran sen değil, zehirli bir yılanmış,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!

Seni sevdim seveli, her anım doldu ’eyvah! ’,
Bırakmadın günümde ne akşam, ne de sabah.
Senin adını bile, sevdayla anmak günah,
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!

Seven kalple oynamak sığar mı insanlığa?
’Sevda’ demek, bir ömrü gömmek mi karanlığa?
Ey şerefsiz! söyle, aşk çıkar mı satılığa?
Aşka yakışmadın sen; utan, kendinden utan!

Şimdi kalleşliğinle kimleri yakıyorsun?
Kim bilir, kaç yüreğe yalanlar dokuyorsun?
Ne biçim insansın ya, hiç mi acımıyorsun?
Aşka yakışmadın sen, utan, kendinden utan!

3 HAZİRAN 2007 / ADANA

SÖZ-MÜZİK: ERSİN KAYIŞLI
SESLENDİREN: MUSTAFA AÇIKGÖZ