Mezopotamya’da Seni Yaşamak...

Mezopotamya’da Seni Yaşamak...

Anlatamadım seni Fırat’a,
o da sen gibi akar yüreğime derinden derine...
Haykıramadım Cudi’ye seni,
o da sen gibi çatar kaşlarını sevdama...
Sığdıramadım sevdanı Mezopotamya’ya,
o da sen gibi isyanlarda ansızın...
Durduramadım zamanı,
o da sen gibi çeker gider saçlarıma yıldız bırakarak...
Söyletemedim Zin’e seni,
o da sen gibi saklar buseleri bir güne Mem’e...
Gözlerimde Dicle, dudaklarımda senli türküler,

Ne zordur bilir misin be sevgili…
Mezopotamya’da seni yaşamak?


O deniz gözlerin, pusu kurmuş uykuma apansız,
Bir vaktinde gecenin senli anında haince...
Bilir misin pencerelere hayalini çizebilmek?
Ayaz kışta tenimden akan buharlarla sensizliğe inat,
Ne zordur yokluğuna dayanmak,
Gelecekten umutsuz geçmişlerde.seni aramak
umutsuzluk ikliminde,
O kadar kolay mı sanırsın

Mezopotamya’da seni yaşamak…
Ne zordur, bilir misin be sevgili…!

Öyle zor ki; katran gecelere sormak seni böyle hoyratça...
Kara gölgelerde hayalini aramak ne zordur bilir misin?
Poyrazlarda çırpınan yüreğim yüreğine eser seherlerde,
Nostaljik bir melodiye dönüşür rüzgarın o ıslık sesi,
Karışır sevginin avareliği deli başımda,
dört dönerim sensizliğe.
Sevgi istasyonlarında yalnızlığı oynamak

ne zordur bilir misin be sevgili
Mezopotamya’da seni yaşamak …

Bir çırpıntı duyulur karanlık sularımda,
depremler geçiririm,
Bulutlara dönüşürsün eteklerinde Cudi’nin,
bulutlar sana dönüşür.
Şimşekler çakar gözlerimde yağmurlara dönüşürüm,
Yağmurlar bana dönüşür
Ve gökkuşağı olursun gözlerimde,
Gözlerim gökkuşağı olur gözlerinde.
Usul usul doğar güneşin
sırılsıklamlığıma sıcaklık, sevdama can gelir.

Bir adım ötede ölüm,
Bir adım ötede kefen,
Bir adım ötede hayalin sesi
Hayallerimde sana kavuşmak...
Kavuşma tutkusu; nefesimde nefesin,
Yüreğimde sen, sen, sen, delicesine

ne zordur bilir misin be sevgili…!
Mezopotamya da seni yaşamak...

Dündar Sansur