Kaç ay oldu içerden çıkalı
Saçın sakalın karışmış
Aklın kadar olmasa da
Ki içeride olmak çok zaman
Unutturur hayatı adama.

Sırtını duvara, yönünü parmaklığa
Dönüp uyumak gerekir
Arada girip çıktığın bu yer
Gidilip gelinen Şile sahili değildir.

Biri yakar köyünden getirdiği türküsünü
Sonra dökülür aklının tellerinden
Hicranlı birkaç mısra kırık dillerine.
Turnalar kanat vurur bulutlara,
Göl suları çekilir üzerinden.
Zülüf düşüren gelinlik kızlar
Bilmezler kuruyan varlığını
Kesintiye uğrar yazgın o zaman
Necefli maşrapa görünür
Bakışlarının arkasından

Sevsen bile isteyemezsin ki
“Gbt”ni sorar dışarıda
Sevdiğin kızların sert bakan babaları

Göbeğini cami bahçesinde
Meşenin dibine saklayan anan
Yoluna bakar perde arkasında
Boynun bükülür yürürken
Yol uzar, uzar, uzar…
Bitmesin istersin hükmün
Köprü misali zaman
Bir yanda özlem öbüründe pişmanlık
Sarınca çaresizlik, ağlarsın içine
Ağarır yol boyu
Bıyığında kalmaya direnen
Sona sakladığın o küfür…