Balık Belleğindeki Olmazlar

A.


tekbaşına yağmurla övünmek
bomboş eylemidir
harbiden sevdim sanmaların
seni sevmek herkesçe olmalı
hayat kadar gerçek
muson kadar baskın
yüzümde mahmur bir ustura kesiği izi
çoğalmalı aştıkça balta girmemiş ormanları
aşkınlaşmalıyım

sen ben herkes hiçbiri ve elbette ki aşk
ufuk çizgisine sığmamalı hiçbir öteleşme
şafak bile beklenmeyecek denli değersiz olmalı
beslenmeliyim herleşmiş şu hiçlikten
kırk yamalı kırık asalı yüreğimle
şaşakalmadan kuş gözü minderimde
sözleşmeliyim ölümün rezilliğini yenmekle

senlemek
gökyüzünün biteviye iyi olma zorunluluğunu
aşk bu Allahın belası anla artık...

çölleri bitirdim kum kum noktalıyım
gerisi balık belleği nizamında
sarışınlaşma oyunu üstü giyinik alıntılı
rast gele seçilmiş serüven parçacıklarından
oysa olmayanımsınlarda bile aldatmadım ben seni
üstüne üstlük
kucağımdaki kırmızı güllere bir de kanım bulaştı
şimdi...
şimdi dokunamıyor kimse samimiyetime
asıl yalnızlık bu...

ilk sayfada bittin sanmışları boşladım
ilkin sonun onaysız geldiğim ve gittiğim
karanlıkta*
beyaz sayfalarla dolu oysa gözlerin
pamuklu bulutların tıpış tıpış oynaştığı
sana senli ve yahut sensiz bir seyahate çıkacağım
üzerimde şiirlerimle örülü yağmurluğum

kalbimden belki bin defa ameliyat oldum
uzaklığına düştükçe acır dikiş yerlerim
sözcüklerle diktim tenimdeki yaraları
ya da diktim sandım
ne zaman sızlasa yara kabuğu bağlanmışlıklarım
sözcüklerle inliyorum
feryada dönüşmelerimse şiirleşiyor içten içe
sayfalarınıza kuruluyorum izinsiz davetsiz
işliğim bu hadi bana ekmek verin hakkımca
tuz da serpseniz oynaksız gölgelerime
razıyım ona da

B.

ömür umarsız
ölüm tembel
size bir sır verdim affedin
şiiri neden yazdığımı
daha çok yazacağım artık
yeni bir sır bulmak için
belki kendime
bende kalan gerisiyle yaşayacağım
yaşadığımın
ömrümün yarısını size verdim
ama siz bana bile güvenmeyin
dile getirdiğim gerçeği
kendiniz de arayın...

C.

sustular
’o’ hep susmuştu
özür dilerim
böyle olsun istemedim
şiirlerime inanın
ama şiirlerimle yetinmeyin
gereksindiğiniz birbirinizsiniz
herhangi bir ilişkinlikte
belki karşınıza çıkarım
derim ki:sevişmek en üst biçimidir paylaşmanın
belki anlar belki anlamazsınız
ve aşk cinnet geçirir
ve en büyük cinayetini işler zaman...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.