seni birden hatırladım
saat,
gecenin yarısı
kekeme bir hüznün,şarkı söylediğini duydum
seni bugün hatırladım..


narin yağmurları düşündüm
bir zamanlar
ne kadar sertti
üşüdükçe,
yenik kadınlara ağladım
düşündükçe,
düşümde saklandım..


siyahi bir perde araladım,yasak sorulara
tüm çanaklara koydum,kabuğu yeşermeyen karaları
gecelerin altı buz tuttu
ve anladım ki
tüm şikayetlerim
sanaydı..


yıllandıkça utanmalarım bir gövdede uslandı
saçımın karlara düşmesini anlamadım saydım
tüm saksılarda yetiştirdim,bitmeyen yaralı hikayeyi
biraz tuz ekledim içine
az biraz şeker
bir damla suyu içememişti ki aşk
ve her tohum,
çırıl-çıplak..



seni o an anladım!


yüzüme karşı cesur duruşlarını adam saydım
farketmedim,kavak yellerini daha yeni boynuma astım
anne sözünü dinler miydim sanıyorsun siyah kirpiklerimin altında?
göz yumdum
aşk’a
ve
zenci giyinmiş ayrılığa..


daha bugün,çırpınışlarımı anımsadım


bir keman aldım ellerime
çenemin altında biriktirdim acılarımı
bastıkça yaslanamadığım başına
yerle bir oldu keman
bütün geçmişin feri silindi..
birden hatırladım seni

hiç yokken aklımda
düş müydün, gerçek mi?
bir mutluluk
yoksa
keder mi?
tam çıkaramadım


çok zaman oldu sen çoluk çocuğa karışalı
birden düştü aklıma
saat,
gecenin yarısı