Namerdi görürde selam verirsen
Dostluğu keserim keserim vallah
Zalimin bağına tohum ekersen
Dostluğu keserim keserim vallah

İblisin yurduna varacak yoldan
Sevgiyi duyup ta açılmaz koldan
Hak davet ederde gitmeyen kuldan
Dostluğu keserim keserim vallah

Yetim ezilirken çatmayan kaştan
Garip doyar diye pişmeyen aştan
Allah’ın yolunda eğilmez baştan
Dostluğu keserim keserim vallah

Zemheride gelse ilkbahar yazın
Nedamet duymasa ettiğin nazın
Ayrılık türküsü çalarsa sazın
Dostluğu keserim keserim vallah

Mevsimsiz açılan gonca güllerden
Hak için terennüm etmez dillerden
Rabbine açılmaz soysuz ellerden
Dostluğu keserim keserim vallah

Nifak çıkarmada önde olandan
Vatan bölmek için kinle dolandan
Mehmet’in üstüne köpek salandan
Dostluğu keserim keserim vallah

Haini saklarsa, yüce dağlardan
Siper olsun diye, yağan karlardan
Anılsın diyecek, köhne çağlardan
Dostluğu keserim keserim vallah

Çukutlu Fevzi’yi geç maariften
Öz geçmişi budur, eden tariften
Tarihte yazarsa, oda ariften
Dostluğu keserim keserim vallah