I

Memleket kapatmış kepenklerini

Hafif ıslatan bir yağmurun ardında

Çoktan kayıp gitmiş kısmetler

Ayak altında tüm güzellikler


Bizse bu karaltısı bol Nisan günlerinde

-Çoktan terketmiş Bereket Tanrıçasına

Yalvarmak azmiyle kucak açarız-


Ah aldık, hem de çok, halen almadayız

Kybele’ye suç atarız

Çoklarının ilenci var boğazımızda

Ilmek ilmek dolanıyor ayağımıza


Kısmet yok artık tükettik

Acılara gark eyledik vatanı

Biz bunu çoktan hak ettik

Zulmümüze sefamızı devrettik


Ne kadar koşturuyorsak boş

Grafikler bir yukarı iki aşağı

Sanki samandan bir ata

Soğuk demirden kaşağı...

II

Azlığı ezdik / Çokluğun

Midesini delmiştik

Ucuza aldık alın terini

Denizi çöplüğe çevirdik

Beton yuvalar biçtik

Ca-nım kentlerimizden...

III

Bina bina bina her yer bina

Üç ağaç göremezsin yanyana!

IV

Kalemler kırıldı

Hükümler verildi

Ak yastık kana bulandı

Tiyatro bitti

Sahne devrildi

Rutin her zamanki

Şimdi buz gibi

Buz gibi yeniden

Yaşayacağız krizi!