28
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1165
Okunma
yokluğun gölgesi yoktu ki görsünlerdi seni
varlığın şehvetine asılıp, büyüttün gölgeni
geçtin zaman-ı karaya şimdi
bilmezsin artık beyazı
eski vakitlerden biriktirdiğin hınç
şükür yerine düşer önüne
bir mıknatıs çeker durmadan
daha daha/ ların bitmez kendine
şeytandır özgür olduğunu söyleyen
başka bir yörüngedesin artık
denklemler hep basit
senin için düz yokuşlar
çabucak aşarsın
tornistandan gelir rahatlık
ipe un sermekle aşna fişne
suyun bedâvasından içersin doya doya
üç beş kuruş sadakayla
yundun mu kendini bir de
sütten çıkmış ak kaşıksındır artık
ne kadar haşmetliysen de
olsa da büyülü dünyan
gölgeyi geçemezsin/ silemezsin
hayatın dışı ölüm /dür unuttuğun
tepsilerde sunulsa da gül kokun
ölüme karşı durmak sahip olamadığın y e t i n
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.